Depilacja laserowa - jak to działa?
Podstawową zasadą umożliwiającą laserowe usuwania owłosienia jest selektywna fototermoliza czyli dopasowanie długości fali światła oraz czasu trwania impulsu laserowego tak aby uszkodzić docelową tkankę, z minimalnym wpływem na tkanki otaczające2. Lasery stosowane w depilacji powodują miejscowe uszkodzenie materii o ciemniejszej barwie - melaniny w obszarze, który jest odpowiedzialny za wzrost włosa, czyli w mieszku włosowym, nie ogrzewając przy tym reszty skóry. Melanina jest głównym chromoforem dla obecnie stosowanych laserów depilujących. Melaniny są polimerami, których skład chemiczny zależy przede wszystkim od natury substratu i warunków lokalnych w jakich te substancje powstają. Melaniny naturalnie występują w organizmie i nadają kolor skórze oraz włosom. We włosach występują dwa rodzaje melaniny, eumelanina nadaje kolor brązowy lub czarny, natomiast feomelanina jest pigmentem o zabarwieniu żółtoczerwonym. Ze względu na efekt selektywnej absorpcji fotonów światła laserowego najlepsze efekty uzyskiwane są dla włosów o zabarwieniu czarnym bądź brązowym2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Depilacja_laserowa
Poznaj historiÄ™ lakieru do paznokci
Lakier do paznokci ? kolorowy lakier nakładany na paznokcie (zarówno u dłoni, jak i stóp) jako ozdoba. Dostępny jest w różnych kolorach, choć najbardziej popularny jest kolor czerwony. Kosmetyk ten stosowany jest głównie przez kobiety.
Według niektórych źródeł lakier do paznokci wynaleziono w Chinach ok. 3000 lat przed naszą erą. Za panowania dynastii Ming długie, zadbane paznokcie uważano za oznakę wysokiego pochodzenia. Lakier do paznokci był używany również w starożytnym Egipcie i przez Inków. Wynalazek współczesnego lakieru do paznokci pochodzi z roku 1932, kiedy to bracia Charles i Joseph Revson oraz ich przyjaciel Charles Lachman, wyprodukowali pierwszy lakier do paznokci o nazwie Revelon, zresztą stale jeszcze obecny na rynku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lakier_do_paznokci
Tusz do rzęs - historia produktu
Rzęsy farbowano już w starożytności. Aby usztywnić i uwydatnić kolor oraz gęstość rzęs, starożytne Egipcjanki stosowały mieszaninę sadzy, oliwy i białka1. Pomysł został potem przejęty przez Greczynki i rozpowszechniony w kulturze śródziemnomorskiej.
Pierwsze próby stworzenia dzisiejszej maskary zapoczątkował francuski przedsiębiorca Eugene Rimmel w 1860 roku. Zrobił on tusz do rzęs, oparty na sproszkowanym węglu, rozcieńczanym zwykłą wodą i nakładanym na rzęsy za pomocą szczoteczki. Jego nazwisko szybko zostało skojarzone z produkcją tego specyfiku. Określenie "rimmel" na tusz do rzęs było stosowane w wielu językach2.
Prawdziwa mascara powstała w 1913 roku, dzięki chemikowi T.L. Williamsowi. Wiąże się z nią historia nieszczęśliwej miłości Maybeli, siostry Williamsa, która była zdradzana przez swojego narzeczonego. Williams pragnął pomóc swojej siostrze, więc wymyślił produkt do codziennego użytku, który nadałby jej spojrzeniu głębi i zarazem przyciągnął zainteresowanie mężczyzny. W tym celu wymieszał wazelinę z pyłem węglowym. Specyfik stosowany przez Maybelę musiał wywrzeć na jej narzeczonym ogromne wrażenie, bo po roku wyszła za mąż. W 1915 Williams założył firmę Maybelline. Jej nazwa pochodzi od połączenia słów: Maybel oraz vaseline3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tusz_do_rz%C4%99s