typ koparki charakteryzującej się ciągłym procesem kopania
Koparka wielonaczyniowa
Koparka wielonaczyniowa kołowa przestrzenna
Koparka wielonaczyniowa ? typ koparki charakteryzującej się ciągłym procesem kopania, wyposażonej w wiele naczyń kopiących (czerpaki lub skrobaki) umieszczonych w równych odstępach na łańcuchu lub kole.
Maszyny stosowane w górnictwie odkrywkowym (kopalniach węgla brunatnego, rudy, gliny), przy wykopach szerokoprzestrzennych, skarpowania nasypów, na składach materiałów sypkich. Są jednymi z największych maszyn do robót ziemnych; ich rozmiary przekraczają długość 200 m i wysokość 100 m, masa ponad 13.000 ton a wydajność ponad 200.000 m? urobku na dobę.
Z mniejszych maszyn tego typu są stosowane do kopania rowów, w wykonaniu jako koparki wielonaczyniowe wzdłużne.
Historia
Zanim pojawiają się pierwsze koparki wielonaczyniowe, przez wiele stuleci wcześniej stosuje się szereg rozwiązań pogłębiarek wykorzystujących układ wieloczerpakowy. Powstanie pierwszych koparek wielonaczyniowych stanowiło kolejny etap w zastosowaniu tego układu do robót ziemnych, tym razem na lądzie. Pierwsze tego typu maszyny powstają w połowie XIX w.:
1827 r. ? projekt1 koparki wielonaczyniowej Poirot de Valcourta; nic nie wiadomo o realizacji projektu
1859 r. ? patent Alfonso Couvreuxa2 na koparkę wielonaczyniową; zbudowano kilka takich maszyn; koparki te były stosowane przy budowie Kanału Sueskiego
1880 ?1884 r. ? podobne maszyny w tym okresie produkuje niemiecka firma ?LMG?; koparki tej firmy stają się jedną z najpopularniejszych maszyn w Europie stosowanych przy budowie linii kolejowych i kanałów wodnych
1905 r. ? pierwsza koparka z kołowym układem wieloczerpakowym; maszyna zbudowana w Kalifornii i stosowana do wykonywania rowów melioracyjnych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Koparka
CiÄ…gnik gÄ…sienicowy
CiÄ…gnik gÄ…sienicowy
Ciągnik gąsienicowy ? pojazd gąsienicowy przystosowany do ciągnięcia pojazdów bądź urządzeń nie posiadających własnego napędu. Nazwa jego wywodzi się z napędu gąsienicowego, identycznego jak w wojskowych czołgach i był dawniej często używany w rolnictwie do ciągnięcia większych narzędzi rolniczych (pługów wieloskibowych) w Państwowych Gospodarstwach Rolnych. Ciągniki te były przede wszystkim stosowane w trudnych warunkach terenowych, gdzie ciągniki kołowe grzęzły lub traciły przyczepność. Napęd ten stosowany jest jeszcze w spychaczach, koparkach i innych maszynach budowlanych, a także w ciągnikach artyleryjskich.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ci%C4%85gnik_g%C4%85sienicowy
czterowałowe dwuosiowe
ze względu na oddziaływanie na podłoże
walce statyczne - oddziałują własną masą, na niewielką głębokość. Używane są najczęściej do prac końcowych w robotach drogowych, dogęszczania górnych warstw nasypów, zagęszczania podsypek pod fundamenty.
walce wibracyjne - jednoczesne oddziaływanie statyczne i dynamiczne, odpowiedni układ wirujących mas zapewnia drgania o częstości do 50 Hz. Ich głębokość oddziaływania sięga 2 m.
ze względu na sprężystość wałów
walce stalowe
walce ogumione (wały podatne w formie zestawów kół ogumionych)
ze względu na kształt wałów
gładkie
okołkowane
tarczowe
siatkowe
kompaktory
ze względu na liczbę i usytuowanie wałów
jednowałowe
dwuwałowe dwuosiowe
trzywałowe trzyosiowe
trzywałowe dwuosiowe
czterowałowe dwuosiowe
ze względu na napęd
ręcznie prowadzone
przyczepne
samojezdne (z napędem na jedną, dwie lub trzy osie)
zdalnie sterowane
ze względu na konstrukcję ramy
sztywne
przegubowe
walce kombinowane ? połączenie różnych rodzajów wałów
walce specjalne ? do zagęszczania skarp, rowów, wysypisk odpadów
Dodatkowo w walcach jako osprzęt wspomagający stosuje się czasem lemiesz. W starszych rozwiązaniach stosowano zrywaki.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Walec_(maszyna)